مرکز فوق تخصصی کلیه و مجاری ادراری مشهد

دسته: اورولوژی

  • مراقبت های بعد از جراحی واریکوسل

    مراقبت های بعد از جراحی واریکوسل

    واریکوسل یک بیماری شایع است که در آن رگ های بیضه بزرگ می شوند. این بیماری می تواند باعث درد، تورم و سایر مشکلات شود. جراحی واریکوسل یک روش جراحی است که برای درمان این بیماری استفاده می شود.

    مراقبت های بعد از جراحی واریکوسل به نوع جراحی و شدت آن بستگی دارد. با این حال، برخی از مراقبت های کلی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:

    • استراحت. مهم است که پس از جراحی واریکوسل استراحت کنید و به بدن خود اجازه دهید بهبود یابد. سعی کنید در چند روز اول پس از جراحی، فعالیت های خود را محدود کنید.
    • بنوشید. مهم است که پس از جراحی واریکوسل آب زیادی بنوشید. این به جلوگیری از عفونت و کمک به بدن شما برای دفع مایعات اضافی کمک می کند.
    • ادرار کنید. مهم است که پس از جراحی واریکوسل به طور منظم ادرار کنید. این به جلوگیری از عفونت و کمک به بدن شما برای بهبودی کمک می کند.
    • مصرف دارو. پزشک شما ممکن است داروهایی را برای کمک به مدیریت درد، تورم و سایر عوارض جانبی جراحی تجویز کند.
    • مراقبت از زخم. مهم است که زخم شما را تمیز و خشک نگه دارید. پزشک شما ممکن است پانسمان را برای شما تغییر دهد یا به شما نشان دهد که چگونه خودتان این کار را انجام دهید.
    • بازدید های پیگیری. مهم است که برای پیگیری بهبودی خود با پزشک خود ملاقات کنید. پزشک شما می تواند زخم شما را بررسی کند و مطمئن شود که بهبود شما به خوبی پیش می رود.

    در اینجا برخی از نکات اضافی برای مراقبت های بعد از عمل واریکوسل آورده شده است:

    • از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. بلند کردن اجسام سنگین می تواند فشار زیادی بر روی ناحیه عمل وارد کند و خطر خونریزی را افزایش دهد.
    • از فعالیت های جنسی خودداری کنید. فعالیت جنسی می تواند تا چند هفته پس از جراحی واریکوسل باعث خونریزی شود.
    • از رانندگی خودداری کنید. رانندگی تا زمانی که کاملاً بهبود نیافته اید و پزشک شما اجازه نداده است، ایمن نیست.
    • اگر سوالی یا نگرانی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. مهم است که در مورد مراقبت های بعد از عمل واریکوسل با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما می تواند به شما در درک بهترین روش برای بهبودی کمک کند.

    اگر در حال بررسی گزینه های جراحی واریکوسل هستید، مهم است که با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای جراحی و همچنین گزینه های درمانی دیگر صحبت کنید. پزشک شما می تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که بهترین گزینه درمانی برای شما چیست.

  • مراقبت های بعد از جراحی پروستات

    مراقبت های بعد از جراحی پروستات

    جراحی پروستات یک روش جراحی برای برداشتن قسمتی یا تمام غده پروستات است. پروستات یک غده کوچک است که در زیر مثانه و در جلوی راست روده قرار دارد. پروستات مایعی تولید می کند که بخشی از مایع منی را تشکیل می دهد.

    دکتر فوق تخصص پروستات در مشهد
    آدرس :احمدآباد , بین پرستار ۳و۵ ساختمان پرستار , طبقه اول
    نوبت دهی ۱۰تا۲۲شب: 09357462087

    جراحی پروستات برای درمان انواع بیماری های پروستات، از جمله بزرگ شدن پروستات خوش خیم (BPH)، سرطان پروستات و عفونت پروستات استفاده می شود.

    مراقبت های بعد از جراحی پروستات به نوع جراحی و شدت آن بستگی دارد. با این حال، برخی از مراقبت های کلی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:

    • استراحت. مهم است که پس از جراحی پروستات استراحت کنید و به بدن خود اجازه دهید بهبود یابد. سعی کنید در چند روز اول پس از جراحی، فعالیت های خود را محدود کنید.
    • بنوشید. مهم است که پس از جراحی پروستات آب زیادی بنوشید. این به جلوگیری از عفونت و کمک به بدن شما برای دفع مایعات اضافی کمک می کند.
    • ادرار کنید. مهم است که پس از جراحی پروستات به طور منظم ادرار کنید. این به جلوگیری از عفونت و کمک به بدن شما برای بهبودی کمک می کند.
    • مصرف دارو. پزشک شما ممکن است داروهایی را برای کمک به مدیریت درد، تورم و سایر عوارض جانبی جراحی تجویز کند.
    • مراقبت از زخم. مهم است که زخم شما را تمیز و خشک نگه دارید. پزشک شما ممکن است پانسمان را برای شما تغییر دهد یا به شما نشان دهد که چگونه خودتان این کار را انجام دهید.
    • بازدید های پیگیری. مهم است که برای پیگیری بهبودی خود با پزشک خود ملاقات کنید. پزشک شما می تواند زخم شما را بررسی کند و مطمئن شود که بهبود شما به خوبی پیش می رود.

    در اینجا برخی از نکات اضافی برای مراقبت های بعد از عمل پروستات آورده شده است:

    • از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. بلند کردن اجسام سنگین می تواند فشار زیادی بر روی ناحیه عمل وارد کند و خطر خونریزی را افزایش دهد.
    • از فعالیت های جنسی خودداری کنید. فعالیت جنسی می تواند تا چند هفته پس از جراحی پروستات باعث خونریزی شود.
    • از رانندگی خودداری کنید. رانندگی تا زمانی که کاملاً بهبود نیافته اید و پزشک شما اجازه نداده است، ایمن نیست.
    • اگر سوالی یا نگرانی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. مهم است که در مورد مراقبت های بعد از عمل پروستات با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما می تواند به شما در درک بهترین روش برای بهبودی کمک کند.

    اگر در حال بررسی گزینه های جراحی پروستات هستید، مهم است که با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای جراحی و همچنین گزینه های درمانی دیگر صحبت کنید. پزشک شما می تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که بهترین گزینه درمانی برای شما چیست.

  • کارهای بعد از عمل از جراحی سنگ کلیه

    در اینجا برخی از کارهایی که باید بعد از جراحی سنگ کلیه انجام دهید آورده شده است:

    • آب زیادی بنوشید. این به دفع سنگ و جلوگیری از تشکیل سنگ جدید کمک می کند.
    • از خوردن غذاهای پر سدیم و کافئین خودداری کنید. این غذاها می توانند خطر تشکیل سنگ را افزایش دهند.
    • از مصرف الکل خودداری کنید. الکل می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.
    • اگر درد دارید، داروهای مسکن مصرف کنید. داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می توانند درد را تسکین دهند.
    • به آرامی و تدریجی فعالیت های خود را از سر بگیرید. از انجام فعالیت های شدید تا زمانی که کاملاً بهبود نیافته اید خودداری کنید.
    • برای پیگیری پیشرفت خود با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. پزشک شما می تواند مطمئن شود که بهبود شما به خوبی پیش می رود و هیچ مشکلی وجود ندارد.

    اگر در مورد جراحی سنگ کلیه یا مراقبت های بعد از عمل سوالی دارید، اگر سوالی دارید همینجا میتونید سوال خودتون رو بپرسید.

    در اینجا برخی از نکات اضافی برای بهبودی از جراحی سنگ کلیه آورده شده است:

    • در ناحیه عمل خود پانسمان خشک و تمیز بمالید.
    • اگر ناحیه عمل شما قرمز، متورم یا دردناک است، به پزشک خود اطلاع دهید.
    • از انجام فعالیت های شدید که می تواند باعث خونریزی یا آسیب به ناحیه عمل شود خودداری کنید.
    • در صورت نیاز استراحت کنید.
    • به اندازه کافی آب بنوشید.
    • رژیم غذایی سالم داشته باشید.
    • اگر در مورد بهبودی خود نگرانی دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
    • پ

  • لاپاراسکوپی سیستم ادراری

    لاپاراسکوپی سیستم ادراری یک روش جراحی است که برای تشخیص و درمان مشکلات سیستم ادراری استفاده می شود. این روش شامل ایجاد چند برش کوچک در شکم است که از طریق آنها ابزارهای جراحی و یک دوربین کوچک وارد می شوند. دوربین تصاویری از داخل شکم را روی یک صفحه نمایش تلویزیونی ارسال می کند که به جراح اجازه می دهد عمل را انجام دهد.

    لاپاراسکوپی سیستم ادراری یک روش کم تهاجمی است که مزایای زیادی نسبت به روش های جراحی سنتی دارد. این روش باعث درد و ناراحتی کمتری می شود، زمان بهبودی کوتاه تری دارد و خطر ابتلا به عوارض کمتری دارد.

    لاپاراسکوپی سیستم ادراری برای درمان طیف گسترده ای از مشکلات سیستم ادراری استفاده می شود، از جمله:

    سنگ کلیه
    بزرگ شدن پروستات
    سرطان کلیه
    سرطان مثانه
    سرطان حالب
    ناهنجاری های مادرزادی سیستم ادراری
    لاپاراسکوپی سیستم ادراری یک روش ایمن و موثر است که مزایای زیادی نسبت به روش های جراحی سنتی دارد. اگر به مشکلات سیستم ادراری مبتلا هستید، این روش ممکن است یک گزینه درمانی مناسب برای شما باشد.

    در اینجا برخی از مزایای لاپاراسکوپی سیستم ادراری آورده شده است:

    درد و ناراحتی کمتر
    زمان بهبودی کوتاه تر
    خطر ابتلا به عوارض کمتر
    برش های کوچکتر
    بهبودی سریعتر
    بازگشت سریعتر به کار و فعالیت های عادی
    در اینجا برخی از خطرات لاپاراسکوپی سیستم ادراری آورده شده است:

    خونریزی
    عفونت
    آسیب به اندام ها
    واکنش های آلرژیک
    عوارض جانبی بیهوشی

  • سرطان پروستات

    دکتر علیرضا گلشن

    دکتر علیرضا گلشن

    …

    دکتر سعیدرضا قنبری زاده

    دکتر قنبری‌زاده

    …

    سرطان پروستات نوعی سرطان است که در غده پروستات شروع می شود. پروستات یک غده کوچک است که در زیر مثانه و جلوی راست روده قرار دارد. پروستات مایعی را تولید می کند که بخشی از مایع منی است.

    سرطان پروستات شایع ترین سرطان در مردان آمریکایی است. حدود یک نفر از هر هشت مرد در ایالات متحده در طول زندگی خود به سرطان پروستات مبتلا می شود.

    علائم سرطان پروستات اغلب تا مراحل پیشرفته بیماری ظاهر نمی شوند. شایع ترین علامت سرطان پروستات مشکل در ادرار کردن است. سایر علائم ممکن است شامل درد در لگن یا کمر، مشکل در نعوظ و خون در ادرار یا مایع منی باشد.

    اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید. سرطان پروستات می تواند یک بیماری جدی باشد، اما با تشخیص زودهنگام و درمان، می توان به طور موثر درمان کرد.

    عوامل مختلفی می توانند خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهند، از جمله:

    سن: سرطان پروستات بیشتر در مردان بالای 50 سال دیده می شود.
    سابقه خانوادگی سرطان پروستات: اگر فردی در خانواده خود سابقه سرطان پروستات دارد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارد.
    نژاد: مردان سیاه پوست بیشتر از مردان سفیدپوست به سرطان پروستات مبتلا می شوند.
    رژیم غذایی: یک رژیم غذایی پر از چربی اشباع شده و کلسترول خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهد.
    اضافه وزن یا چاقی: اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهد.
    کم تحرکی: کم تحرکی خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهد.
    درمان سرطان پروستات به نوع سرطان، مرحله سرطان و سلامت کلی فرد بستگی دارد. درمان های رایج برای سرطان پروستات عبارتند از:

    جراحی: جراحی شایع ترین درمان برای سرطان پروستات است. در جراحی، تومور و پروستات برداشته می شود.
    پرتودرمانی: پرتودرمانی پرتوهای پرانرژی را برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی ممکن است برای درمان سرطان پروستات که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    شیمی درمانی: شیمی درمانی داروهایی هستند که سلول های سرطانی را از بین می برند. شیمی درمانی ممکن است برای درمان سرطان پروستات که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    درمان هدفمند: درمان های هدفمند داروهایی هستند که بر روی نقاط خاصی از سلول های سرطانی تأثیر می گذارند. درمان های هدفمند ممکن است برای درمان سرطان پروستات که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    با تشخیص زودهنگام و درمان، می توان به طور موثر سرطان پروستات را درمان کرد. با این حال، حتی با درمان، برخی از افراد ممکن است به سرطان پروستات عود کنند. اگر به سرطان پروستات مبتلا شده اید، مهم است که با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی خود صحبت کنید.

     

    Main Page

    This is the main page.

    This page loads four other pages in iframes and refreshes them every 10 seconds.

  • سرطان بیضه

    سرطان بیضه نوعی سرطان است که در بیضه ها شروع می شود. بیضه ها اندام هایی هستند که در کیسه بیضه قرار دارند و اسپرم و هورمون تستوسترون تولید می کنند. سرطان بیضه شایع ترین نوع سرطان در مردان بین 15 تا 35 سال است.

    علائم سرطان بیضه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    توده در بیضه
    تورم بیضه
    درد در بیضه
    تغییر رنگ پوست بیضه
    حساسیت بیضه
    احساس سنگینی در بیضه
    بزرگ شدن غدد لنفاوی در کشاله ران
    اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید. سرطان بیضه می تواند یک بیماری جدی باشد، اما با تشخیص زودهنگام و درمان، می توان به طور موثر درمان کرد.

    عوامل مختلفی می توانند خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهند، از جمله:

    سابقه خانوادگی سرطان بیضه: اگر فردی در خانواده خود سابقه سرطان بیضه دارد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارد.
    واریکوسل: واریکوسل یک رگ بزرگ شده در بیضه است. واریکوسل خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش می دهد.
    بیضه نزول نکرده: بیضه نزول نکرده زمانی است که یکی یا هر دو بیضه در کیسه بیضه قرار نمی گیرد. بیضه نزول نکرده خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش می دهد.
    آسیب بیضه: آسیب بیضه خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش می دهد.
    درمان سرطان بیضه به نوع سرطان، مرحله سرطان و سلامت کلی فرد بستگی دارد. درمان های رایج برای سرطان بیضه عبارتند از:

    جراحی: جراحی شایع ترین درمان برای سرطان بیضه است. در جراحی، تومور و بیضه برداشته می شود. اگر فقط یک بیضه برداشته شود، فرد می تواند هنوز اسپرم تولید کند و بچه دار شود.
    شیمی درمانی: شیمی درمانی داروهایی هستند که سلول های سرطانی را از بین می برند. شیمی درمانی ممکن است برای درمان سرطان بیضه که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    پرتودرمانی: پرتودرمانی پرتوهای پرانرژی را برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی ممکن است برای درمان سرطان بیضه که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    با تشخیص زودهنگام و درمان، می توان به طور موثر سرطان بیضه را درمان کرد. با این حال، حتی با درمان، برخی از افراد ممکن است به سرطان بیضه عود کنند. اگر به سرطان بیضه مبتلا شده اید، مهم است که با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی خود صحبت کنید.

    در اینجا چند نکته برای کاهش خطر ابتلا به سرطان بیضه آورده شده است:

    خودآزمایی بیضه: خودآزمایی بیضه یک راه عالی برای تشخیص زودهنگام سرطان بیضه است. خودآزمایی بیضه را هر ماه انجام دهید.
    پرهیز از سیگار کشیدن: سیگار کشیدن خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش می دهد.
    ورزش منظم: ورزش منظم خطر ابتلا به سرطان بیضه را کاهش می دهد.
    داشتن یک رژیم غذایی سالم: داشتن یک رژیم غذایی سالم خطر ابتلا به سرطان بیضه را کاهش می دهد.
    محدود کردن مصرف الکل: مصرف الکل زیاد خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش می دهد.
    اگر نگران خطر ابتلا به سرطان بیضه هستید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما می تواند خطر ابتلا به سرطان بیضه شما را ارزیابی کند و توصیه هایی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان بیضه به شما ارائه دهد.

  • سرطان مثانه

    سرطان مثانه نوعی سرطان است که در مثانه شروع می شود. مثانه یک عضو عضلانی است که در لگن قرار دارد و ادرار را ذخیره می کند. سرطان مثانه می تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در افراد بالای 50 سال دیده می شود.

    انواع مختلفی از سرطان مثانه وجود دارد، اما شایع ترین نوع کارسینوم سلول انتقالی (TCC) است. TCC از سلول هایی که پوشش داخلی مثانه را تشکیل می دهند شروع می شود.

    علائم سرطان مثانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    خون در ادرار
    درد در لگن یا کمر
    نیاز فوری به ادرار کردن
    ادرار کردن دردناک
    ادرار کردن مکرر
    اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید. سرطان مثانه می تواند یک بیماری جدی باشد، اما با تشخیص زودهنگام و درمان، می توان به طور موثر درمان کرد.

    عوامل مختلفی می توانند خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش دهند، از جمله:

    سن: سرطان مثانه بیشتر در افراد بالای 50 سال دیده می شود.
    سیگار کشیدن: سیگار کشیدن یکی از مهمترین عوامل خطر ابتلا به سرطان مثانه است.
    قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی، مانند آرسنیک، می تواند خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش دهد.
    سابقه خانوادگی سرطان مثانه: اگر فردی در خانواده خود سابقه سرطان مثانه دارد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارد.
    عفونت های مکرر مثانه: عفونت های مکرر مثانه می تواند خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش دهد.
    درمان سرطان مثانه به نوع سرطان، مرحله سرطان و سلامت کلی فرد بستگی دارد. درمان های رایج برای سرطان مثانه عبارتند از:

    جراحی: جراحی شایع ترین درمان برای سرطان مثانه است. در جراحی، تومور و بخشی از مثانه برداشته می شود.
    شیمی درمانی: شیمی درمانی داروهایی هستند که سلول های سرطانی را از بین می برند. شیمی درمانی ممکن است برای درمان سرطان مثانه که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    پرتودرمانی: پرتودرمانی پرتوهای پرانرژی را برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی ممکن است برای درمان سرطان مثانه که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    ایمونوتراپی: ایمونوتراپی داروهایی هستند که سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با سرطان تحریک می کنند. ایمونوتراپی ممکن است برای درمان سرطان مثانه که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    با تشخیص زودهنگام و درمان، می توان به طور موثر سرطان مثانه را درمان کرد. با این حال، حتی با درمان، برخی از افراد ممکن است به سرطان مثانه عود کنند. اگر به سرطان مثانه مبتلا شده اید، مهم است که با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی خود صحبت کنید.

  • سرطان کلیه

    سرطان کلیه نوعی سرطان است که در کلیه ها شروع می شود. کلیه ها اندام هایی هستند که در پشت شکم و زیر ریه ها قرار دارند. آنها مسئول فیلتر کردن خون و از بین بردن سموم هستند. سرطان کلیه می تواند در هر یک از کلیه ها ایجاد شود.

    دو نوع اصلی سرطان کلیه وجود دارد: کارسینوم سلول کلیوی (RCC) و تومور ویلمز (WT). RCC شایع ترین نوع سرطان کلیه است. WT یک نوع سرطان نادر است که بیشتر در کودکان دیده می شود.

    علائم سرطان کلیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    خون در ادرار
    درد در پهلو یا کمر
    کاهش وزن بدون دلیل
    خستگی
    تب
    حالت تهوع یا استفراغ
    کاهش اشتها
    مشکل در ادرار کردن
    اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید. سرطان کلیه می تواند یک بیماری جدی باشد، اما با تشخیص زودهنگام و درمان، می توان به طور موثر درمان کرد.

    عوامل مختلفی می توانند خطر ابتلا به سرطان کلیه را افزایش دهند، از جمله:

    سن: سرطان کلیه بیشتر در افراد بالای 50 سال دیده می شود.
    جنسیت: مردان بیشتر از زنان به سرطان کلیه مبتلا می شوند.
    سابقه خانوادگی سرطان کلیه: اگر فردی در خانواده خود سابقه سرطان کلیه دارد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارد.
    سیگار کشیدن: سیگار کشیدن یکی از مهمترین عوامل خطر ابتلا به سرطان کلیه است.
    چاقی: افراد چاق در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان کلیه قرار دارند.
    فشار خون بالا: فشار خون بالا یکی از عوامل خطر ابتلا به سرطان کلیه است.
    دیابت: دیابت یکی از عوامل خطر ابتلا به سرطان کلیه است.
    قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی، مانند آرسنیک، می تواند خطر ابتلا به سرطان کلیه را افزایش دهد.
    درمان سرطان کلیه به نوع سرطان، مرحله سرطان و سلامت کلی فرد بستگی دارد. درمان های رایج برای سرطان کلیه عبارتند از:

    جراحی: جراحی شایع ترین درمان برای سرطان کلیه است. در جراحی، تومور و بخشی از کلیه برداشته می شود.
    شیمی درمانی: شیمی درمانی داروهایی هستند که سلول های سرطانی را از بین می برند. شیمی درمانی ممکن است برای درمان سرطان کلیه که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    پرتودرمانی: پرتودرمانی پرتوهای پرانرژی را برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی ممکن است برای درمان سرطان کلیه که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    درمان هدفمند: درمان های هدفمند داروهایی هستند که بر روی نقاط خاصی از سلول های سرطانی تأثیر می گذارند. درمان های هدفمند ممکن است برای درمان سرطان کلیه که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است استفاده شود.
    با تشخیص زودهنگام و درمان، می توان به طور موثر سرطان کلیه را درمان کرد. با این حال، حتی با درمان، برخی از افراد ممکن است به سرطان کلیه عود کنند. اگر به سرطان کلیه مبتلا شده اید، مهم است که با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی خود صحبت کنید.

  • فتق کشاله ران

    فتق کشاله ران نوعی فتق است که در کشاله ران رخ می دهد. کشاله ران ناحیه ای در پایین شکم است که در آن رگ های خونی و اعصاب از شکم به ران می روند. فتق کشاله ران زمانی رخ می دهد که یک قسمت از روده از طریق یک نقطه ضعیف در عضلات شکم به کشاله ران بیرون می زند.

    فتق کشاله ران شایع ترین نوع فتق در بزرگسالان است. آنها در مردان شایع تر از زنان هستند. فتق کشاله ران می تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در مردان مسن رخ می دهد.

    علائم فتق کشاله ران می تواند شامل یک برآمدگی در کشاله ران، درد در کشاله ران و احساس سنگینی در کشاله ران باشد. فتق کشاله ران می تواند در صورت عدم درمان خطرناک باشد.

    اگر فکر می کنید ممکن است فتق کشاله ران داشته باشید، مهم است که برای تشخیص و درمان با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. فتق کشاله ران معمولاً با جراحی درمان می شود. جراحی معمولاً یک روش سرپایی است که تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.