لاپاراسکوپی کلیه کودک یک روش جراحی است که برای تشخیص و درمان مشکلات کلیه در کودکان استفاده می شود. در این روش، یک دوربین کوچک به نام لاپاراسکوپ از طریق چندین برش کوچک در شکم وارد بدن می شود. لاپاراسکوپ تصاویری از داخل شکم را روی یک صفحه نمایشگر ارسال می کند که پزشک می تواند آنها را مشاهده کند.
لاپاراسکوپی کلیه کودک برای طیف وسیعی از مشکلات کلیه استفاده می شود، از جمله:
تومور کلیه
عفونت کلیه
آسیب کلیه
سنگ کلیه
ناهنجاری های مادرزادی کلیه
لاپاراسکوپی کلیه کودک یک روش جراحی کم تهاجمی است که مزایای زیادی نسبت به جراحی باز دارد. این روش باعث درد و ناراحتی کمتری برای بیمار می شود و دوره بهبودی آن کوتاه تر است.
بهترین فوق تخصص ارولوژی مشهددکتر علیرضا گلشن در مرکز فوق تخصصی ارولوژی فعالیت دارند.
دکتر فوق تخصص کلیه و مجاری ادراریآدرس
مشهد مرکز فوق تخصصی کلیه و مجاری ادراری خیابان پرستار،(بعداز پارکینگ طبقاتی ) بین پرستار ۳ و ۵ ساختمان پرستار، طبقه اول
شماره تماس : 09357462087
لاپاراسکوپی کلیه کودک یک روش جراحی کم تهاجمی است که مزایای زیادی نسبت به جراحی باز دارد. این روش باعث درد و ناراحتی کمتری برای بیمار می شود و دوره بهبودی آن کوتاه تر است.
مراحل لاپاراسکوپی کلیه کودک به شرح زیر است:
کودک بیهوش می شود.
چندین برش کوچک در شکم ایجاد می شود.
لاپاراسکوپ و ابزارهای جراحی از طریق برش ها وارد بدن می شوند.
پزشک از لاپاراسکوپ برای مشاهده داخل شکم و انجام جراحی استفاده می کند.
پس از اتمام جراحی، ابزارها و لاپاراسکوپ از بدن خارج می شوند.
لاپاراسکوپی کلیه کودک معمولاً یک روش سرپایی است. کودک می تواند پس از چند ساعت از بیمارستان مرخص شود.
عوارض لاپاراسکوپی کلیه کودک نادر است، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
عفونت
خونریزی
آسیب به اندام های مجاور
در صورت بروز هرگونه مشکل، پزشک کودک شما اقدامات لازم را برای درمان آن انجام خواهد داد.
در اینجا چند نکته برای مراقبت از کودک پس از لاپاراسکوپی کلیه آورده شده است:
کودک شما باید به مدت چند روز استراحت کند.
کودک شما باید از انجام فعالیت های سنگین خودداری کند.
کودک شما باید از مصرف داروهای ضد درد طبق دستور پزشک استفاده کند.
کودک شما باید به طور منظم به پزشک مراجعه کند تا پیشرفت بهبودی او را بررسی کند.
با ابداع روش های PCNL وTUL، در 95% موارد، سنگ های کلیه نیاز به روش جراحی باز ندارند و به صورت آندوسکوپی و سرپایی قابل درمان هستند. در عمل PCNL با ایجاد تونل پوستی، بدون شکاف جراحی، میتوان به کلیه دسترسی پیدا نمود و با عبور دوربین به داخل کلیه، میتوان سنگ های بزرگ را شکست و آنها را از کلیه خارج نمود.
در عمل PCNL، به جای 20 بخیه، فقط یک عدد بخیه در محل عبور دوربین استفاده می شود.
مزایا عمل PCNL
زیبایی آن
درد کمتر
بستری کمتر
دوره نقاهت کمتر
موارد استفاده از عمل PCNL
سنگ هایی که بالای یک سانت و کمتر از ۵ سانت هستند. بیمارانی که سنگ کلیه بزرگ دارند و یا سابقه جراحی قبلی دارند.
دکتر سعیدرضا قنبری زاده متخصص جراحی کلیه ، فوق تخصص اندیورولوژی یورولاپاراسکوپی
و دکتر علیرضا گلشن متخصص جراحی کلیه ،فوق تخصص اندیورولوژی یورولاپاراسکوپی
توصیه های قبل از عمل PCNL
✅ در صورت مصرف آسپرین و پلاویکس، ژلوفن و بروفن، دیکلوفناک و دیگر داروهای رقیق کننده خون آنها را یک هفته قبل از عمل و با اطلاع پزشک معالج قطع کنید.
✅ در صورتیکه شما بالای ۵۰ سال هستید یا بیماری قلبی دارید حتماً قبل از عمل باید توسط متخصص قلب معاینه شوید.
✅ وجود هر گونه بیماری قبلی را به پزشک خود (دکتر گلشن یا دکتر قنبری زاده) اطلاع دهید.
✅ اگر مبتلا به عفونت ادراری هستید، باید قبل از جراحی آن را توسط پزشک خود (دکتر گلشن یا دکتر قنبری زاده) درمان کنید.
✅ در صورت وجود بیماری های خونریزی دهنده و حساسیت دارویی، آن را به پزشک خود (دکتر گلشن یا دکتر قنبری زاده) اطلاع دهید.
✅ قبل از عمل، از شما آزمایش کامل خون گرفته خواهد شد و گروه خونی شما مشخص خواهد شد.
✅ جهت جایگزین کردن خونریزی احتمالی قبل از عمل تعداد 1 واحد خون به عنوان ذخیره در خواست خواهد شد تا فقط در صورت نیاز از آن استفاده شود.
✅ جهت اطلاع دقیق از نقش کلیه و محل سنگ، عکس سی تی اسکن یا IVP قبل از عمل توسط پزشک خود (دکتر گلشن یا دکتر قنبری زاده) درخواست خواهد شد.
✅ طول عمل جراحی بر اساس محل و اندازه سنگ از نیم تا ۲ ساعت می تواند طول بکشد.
✅ جهت عکسبرداری از کلیه یک عدد سوند حالب به همراه سوند فولی در حین بیهوشی گذاشته خواهد شد و فردای روز عمل خارج می شود.
نکات بعد از عمل PCNL
☑ سه ساعت بعد از عمل می توانید از نوشیدنی ها استفاده کنید.
☑ دردی متوسط پس از عمل خواهید داشت که با تزریق مسکن کاملاً کنترل خواهد شد.
☑ ادرار شما چند روز آغشته به خون خواهد بود که به علت سوراخ کردن کلیه محل عمل بوده و خودبه خود از بین خواهد رفت. در صورت ادامه آن و غلیظ شدن رنگ خون ادرار باید بلافاصله به پزشک خود (دکتر گلشن یا دکتر قنبری زاده) اطلاع دهید.
☑ این عمل معمولا با یک تا دو شب بستری در بیمارستان همراه می باشد.
☑ مثل عمل های دیگر جراحی نتیجه عمل جراحی ۱۰۰ درصد نمی باشد. اغلب موارد نتیجه عمل جراحی ۹۰ درصد موفقیت آمیز است. اگر سنگ های کوچکی در کلیه بماند و امکان خارج کردن آنها مقدور نباشد از سنگ شکنی برون اندامی جهت درمان آنها استفاده می شود
سیستوسکوپی یک روش پزشکی است که برای بررسی مثانه استفاده می شود. این روش با وارد کردن یک لوله نازک و انعطاف پذیر به نام سیستوسکوپ به داخل مثانه انجام می شود. سیستوسکوپ دارای یک دوربین کوچک است که به پزشک اجازه می دهد داخل مثانه را ببیند.
سیستوسکوپی می تواند به دلایل مختلفی انجام شود، از جمله:
تشخیص عفونت مثانه
تشخیص سنگ مثانه
تشخیص سرطان مثانه
بررسی علت خونریزی از مثانه
درمان عفونت مثانه
درمان سنگ مثانه
درمان سرطان مثانه
مراقبت های بعد از عمل سیستوسکوپی معمولاً آسان است و بیمار می تواند چند ساعت پس از عمل به خانه برود. با این حال، مهم است که دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید تا از عوارض جانبی جلوگیری کنید.
در اینجا برخی از مراقبت های بعد از عمل سیستوسکوپی آورده شده است:
استراحت. مهم است که پس از سیستوسکوپی استراحت کنید و به بدن خود اجازه دهید بهبود یابد. سعی کنید در چند روز اول پس از جراحی، فعالیت های خود را محدود کنید.
بنوشید. مهم است که پس از سیستوسکوپی آب زیادی بنوشید. این به جلوگیری از عفونت و کمک به بدن شما برای دفع مایعات اضافی کمک می کند.
ادرار کنید. مهم است که پس از سیستوسکوپی به طور منظم ادرار کنید. این به جلوگیری از عفونت و کمک به بدن شما برای بهبودی کمک می کند.
مصرف دارو. پزشک شما ممکن است داروهایی را برای کمک به مدیریت درد، تورم و سایر عوارض جانبی جراحی تجویز کند.
مراقبت از زخم. مهم است که زخم شما را تمیز و خشک نگه دارید. پزشک شما ممکن است پانسمان را برای شما تغییر دهد یا به شما نشان دهد که چگونه خودتان این کار را انجام دهید.
بازدید های پیگیری. مهم است که برای پیگیری بهبودی خود با پزشک خود ملاقات کنید. پزشک شما می تواند زخم شما را بررسی کند و مطمئن شود که بهبود شما به خوبی پیش می رود.
در اینجا برخی از نکات اضافی برای مراقبت های بعد از عمل سیستوسکوپی آورده شده است:
از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. بلند کردن اجسام سنگین می تواند فشار زیادی بر روی ناحیه عمل وارد کند و خطر خونریزی را افزایش دهد.
از فعالیت های جنسی خودداری کنید. فعالیت جنسی می تواند تا چند هفته پس از سیستوسکوپی باعث خونریزی شود.
از رانندگی خودداری کنید. رانندگی تا زمانی که کاملاً بهبود نیافته اید و پزشک شما اجازه نداده است، ایمن نیست.
اگر سوالی یا نگرانی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. مهم است که در مورد مراقبت های بعد از عمل سیستوسکوپی با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما می تواند به شما در درک بهترین روش برای بهبودی کمک کند.
دکتر اورولوژی در مشهد، به تخصصی که در بیماری ها و اختلالات سیستم ادراری و تناسلی در مردان و زنان می پردازد. این تخصصیش عملکردهای زیر را بر عهده دارد:
تشخیص و درمان بیماری های ادراری: دکتر اورولوژی مشهد به تشخیص و درمان اختلالاتی مانند عفونت مجاری ادراری، سنگ های ادراری، التهاب مثانه، بیماری های پروستات و مشکلات مجرای ادراری از جمله تنگی ادراری و نارسایی پروستات می پردازد.
مشاوره و درمان بیماری های تناسلی: دکتر اورولوژی می تواند در تشخیص و مدیریت بیماری های تناسلی مردان و زنان از جمله اختلالات مربوط به اعضای تناسلی، عفونت های آمیزشی، ضعف جنسی، ناباروری و سرطان های تناسلی کمک کند.
انجام عمل جراحی: در صورت لزوم، دکتر اورولوژی مشهد همچنین می تواند عمل جراحی بر روی سیستم ادراری و تناسلی انجام دهد. این شامل عمل هایی مانند استئوتومی (جراحی سنگ های ادراری)، استرزی (جراحی تنگی ادراری)، جراحی بیضه، جراحی پروستات و سایر جراحی های مرتبط است.
بنابراین، دکتر اورولوژی در مشهد تخصص بالینی خاصی دارد و مراقبت و درمان برای اختلالات ادراری و تناسلی را فراهم می کند. با این حال، بهتر است در صورت نیاز به مشاوره یا درمان، با دکتر اورولوژی مشهد مورد نظر خود مشورت کنید.
دانستن نوع سنگ کلیه شما به تشخیص علت تشکیل سنگ کلیه (یا سنگ ساز بودن کلیهها) کمک میکند. از این طریق پزشک به موارد مهمی در مورد چگونگی پیشگیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه میرسد.
سنگهای کلسیمی: اغلب سنگهای کلیه از نوع کلسیمی و معمولاً به شکل کلسیم اگزالات هستند. اگزالات یک مادهی طبیعی است که در مواد غذایی یافت میشود و همچنین روزانه توسط کبد نیز تولید میشود.
برخی از میوهها و سبزیجات، مغزها و همچنین شکلات دارای اگزالات بالایی هستند. علاوه بر عوامل مربوط به رژیم غذایی؛ مصرف دوز بالای ویتامین D، انجام عمل بایپس معده و برخی اختلالات متابولیسمی بدن میتوانند موجب افزایش میزان کلسیم یا اگزالات در ادرار شوند.
سنگهای کلسیمی همچنین ممکن است به صورت کلسیم فسفات باشند. سنگهای کلسیم فسفات معمولاً بر اثر بیماریهای متابولیسمی مانند اسیدوز لوله پروگزیمال کلیوی تشکیل میشوند.
تشکیل سنگهای کلسیم فسفات میتواند با برخی سردردهای میگرنی، مصرف داروهای تشنج مانند توپیرامات نیز در ارتباط باشد.
سنگهای استروویتی (Struvite): سنگهای استروویتی بر اثر عفونتهایی مانند عفونت مجرای ادرار ایجاد میشوند.
این سنگها میتوانند به سرعت رشد کرده و بزرگ شوند و در عین حال علائم هشداردهنده بسیار کم و خفیفی ایجاد کنند.
سنگهای اسید اوریکی: این سنگها اغلب در افرادی که مایعات کم مینوشند، مایعات زیادی از بدن خود از دست میدهند، رژیم غذایی با پروتئین بالا دارند و به نقرس مبتلا هستند، ایجاد میشود. برخی عوامل ژنتیکی نیز میتوانند در تشکیل این نوع از سنگها مؤثر باشند.
سنگهای سیستین: این سنگها در افرادی تشکیل میشود که سابقه ارثی در ابتلا به نوع خاصی بیماری را دارند که این بیماری موجب میشود. کلیهها نوعی آمینواسید خاص را زیاد ترشح کند که این آمینواسید، سیستینوریا نام دارد و موجب تشکیل سنگهای سیستین میشود.
غده پروستات، غده ای گردو شکل و جایگاهش در بین مثانه و آلت تناسلی مردانه (penis) است. جایگاه پروستات در جلوی راستروده (rectum) است. اگر اندازه آن طبیعی باشد، آن را میتوان به دو لوب چپ و راست تقسیم کرد. ادرار در مسیرش از مثانه تا آلت تناسلی از مجرایی در قسمت مرکزی پروستات عبور کرده و درنهایت از بدن دفع میشود. پروستات ترشح مایعی را بر عهده دارد که وظیفهاش تغذیه و محافظت از اسپرمهاست. رشد سلولهای پروستات، چه سالم و چه سرطانی، توسط تستسترون تحریک میشود.
سرطان پروستات
آمارهای منتشرشده از آژانس بینالمللی تحقیقات سرطان نشان میدهد که سرطان پروستات دومین سرطان شایع مردان در جهان است (با نرخ بروز 29.3 و مرگ 7.6 در هر صد هزار نفر). سرطانهای ریه و روده بزرگ نیز به ترتیب در رتبههای اول و سوم قرار دارند. در حالت طبیعی اندازه غده پروستات با سن، افزایش مییابد در نتیجه با افزایش سن، خطر ابتلا به سرطان پروستات بیشتر میشود. این سرطان در مردان جوانتر از 50 سال، نادر است.
سرطان پروستات، یعنی بعضی از سلولهای طبیعی این غده، توانایی کنترل رشد و تقسیم را از دست دادهاند و دیگر همانند سلولهای سالم عمل نمیکنند.
سرطان پروستات در ایران
سرطان پروستات در جایگاه دوم شایعترین سرطانها در ایران بعد از سرطان معده قرار دارد. از نظر تعداد موارد مرگومیر، این سرطان بعد از سرطانهای معده و ریه در جایگاه سوم قرار دارد. نسبت نرخ مرگومیر به نرخ بروز این سرطان در ایران 0.51 است.
انواع سرطان پروستات
انواع سرطان پروستات بر اساس اینکه سرطان از کدام نوع از سلولهای موضع درگیری آغاز شده است، طبقهبندی میشوند. دانستن این موضوع به تصمیمگیری پزشک در انتخاب روش درمانی مناسب کمک زیادی میکند.
انواع آن عبارتاند از:
آدنوکارسینومای سلولهای ترشحکننده حفرهای (acinar): آدنوکارسینوما به سرطانهایی گفته میشود که در سلولهای مترشحه در غده پروستات وجود دارد که شایعترین نوع سرطان پروستات است.
2- آدنوکارسینومای سلولهای ترشحکننده مجراوی (ductal) : این نوع آدنوکارسینوما در سلولهایی که در مجرای غده پروستات قرارگرفتهاند، به وجود میآید. در ضمن تمایل به رشد و گسترش سریعتری نسبت به آدنوکارسینومای حفرهای دارد.
علائم سرطان پروستات
در مراحل اولیه سرطان پروستات بهندرت علامتی از این بیماری بروز میکند. حتی اگر این بیماری به مراحل پیشرفته برسد، در هنگام تشخیص هم ممکن است هیچ علامتی بروز نکند، اما اغلب علائم در موارد غیر سرطانی بروز میکند.
علائم سرطان پروستات پیشرفته:
وجود خون در ادرار و منی
درد مکرر در موضع درگیری و ابتلا
مشکل در دفع ادرار
نیاز ناگهانی به دفع ادرار و یا مکرر دفع ادرار
کاهش وزن غیرقابل توضیح
وجود درد در لگن و ران و کمر
وجود درد و یا علائم غیرطبیعی در آلت تناسلی
جریان ضعیف دفع ادرار
درد استخوانی
عوامل خطر
درحالیکه علل اصلی سرطان پروستات هنوز ناشناخته مانده، خطر ابتلا به سرطان پروستات رو به افزایش است. اما داشتن یک یا چندین عامل خطر، بدین معنی نیست که حتماً به بیماری مبتلا خواهیم شد. تعدادی از این عوامل خطر عبارتاند از:
1- سن: احتمال سرطان پروستات در مردان با سن کمتر از 40 سال، خیلی کم است. اما شانس داشتن سرطان پروستات در سنین بالاتر از 50 سال بهسرعت افزایش مییابد. حدود 6 مورد از 10 مورد سرطان پروستات در مردان بالاتر از 65 سال یافت میشود.
2- نژاد/ قومیت: سرطان پروستات در سیاهپوستان بیشتر از مردان نژادهای دیگر است. احتمال مرگ ناشی از سرطان پروستات در مردان سیاهپوست نیز بیش از دو برابر مردان سفیدپوست است.
3- سابقه خانوادگی: به نظر میرسد سرطان پروستات در برخی از خانوادهها بیشتر اتفاق بیافتد، که نشان میدهد در برخی موارد ممکن است عوامل ارثی یا ژنتیکی وجود داشته باشد. احتمال بیماری در فردی که پدر یا برادرش مبتلا به سرطان پروستات باشند دو برابر سایر مردان است. همچنین احتمال داشتن سرطان پروستات در افراد با سابقه قوی خانوادگی سرطان پستان و تخمدان بیشتر از افراد بدون سابقه خانوادگی است.
4- تغییرات ژنی: تعدادی از تغییرات ارثی ژن باعث افزایش ریسک سرطان پروستات میشود، اما بهطورکلی آنها احتمالاً برای تنها درصد کمی از موارد بهحساب میآیند.
علاوه بر این عوامل، عوامل دیگری مثل رژیمهای غذایی نامناسب، چاقی، استعمال دخانیات، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی … میتوانند بهعنوان عوامل فرعی بهحساب آیند.
در مورد بزرگی خوش خیم پروستات اینجا میتوانید مطالعه کنید
پیشگیری
پیشگیری از سرطان پروستات، در واقع تغییر در شیوه زندگی است.
غربالگری و روشهای تشخیصی سرطان پروستات
آزمایشهای غربالگری از جمله آزمایشهایی است که به پزشک کمک میکند سرطان را زودتر و یا حتی قبل از بروز علائم تشخیص دهد و درمان کند.
آزمایش آنتیژن اختصاصی پروستات(PSA):
PSA یک نوع پروتئین است که هم توسط سلولهای سالم پروستات و هم سلولهای سرطانی پروستات ساخته میشود. تعیین سطح PSA در آزمایش خون، یک آزمون اختصاصی برای سرطان نیست، بدین معنا که سطح طبیعی این پروتئین در خون افراد با سنین بین 50 تا 59 سال، کمتر از 3 نانوگرم در هر میلیلیتر است. افزایش سریع سطح این پروتئین در خون ممکن است نشاندهنده امکانپذیر بودن ابتلا به سرطان پروستات باشد. حتی در صورت افزایش سطح سرمی آنتیژن اختصاصی پروستات به بالاتر از مقادیر طبیعی احتمال وجود سرطان پروستات خیلی بالا نبوده و در این شرایط نیز تنها یک مرد از سه مرد با سطح افزایشیافته PSA به سرطان مبتلا هستند. در حال حاضر توصیه میشود انجام این آزمون برای غربالگری در مردان بدون علامت باید همراه با معاینه رکتوم باشد.
فواید غربالگری سرطان پروستات با PSA
تشخیص سرطان پروستات در مراحل اولیه و قبل از انتشار آن به سایر نقاط بدن از مهمترین مزایای غربالگری است که باعث آسانتر شدن و کوتاهتر شدن مراحل درمان میشود.
خطرات غربالگری سرطان پروستات با آزمایش PSA
تشخیص زودهنگام سرطان پروستات ممکن است منجر به بهبود سلامتی و یا کمک به داشتن زندگی طولانیتر نگردد.
غربالگری ممکن است سلامتی بیمار مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته را بهبود ندهد یا به افزایش طول عمر وی کمک نکند.
بعضی از سرطانهای پروستات هرگز باعث ایجاد علائم نمیشوند یا تهدیدکننده زندگی نیستند، اما اگر با آزمایش غربالگری پیدا شوند ، ممکن است سرطان فرد به طور اجتناب ناپذیری درمان شود. یافتن این سرطانها به تشخیص بیشازحد بیماران معروف است. مشخص نیست که آیا درمان این سرطانها به فرد کمک میکند زندگی طولانیتری داشته باشد یا خیر. درمان سرطان پروستات مانند جراحی وسیع پروستات و پرتودرمانی ممکن است در بسیاری از مردان عوارض جانبی طولانیمدت داشته باشد. شایعترین عوارض جانبی آن اختلال در نعوظ و بیاختیاری ادرار است.
لازم به ذکر است که احتمال مرگ در این بیماران در اثر بیماریهای قلبی عروقی (قلب و عروق) یا شکستگی استخوانی بیشتر است.
آیا غربالگری سرطان پروستات انجام دهیم یا نه؟
بر اساس فواید و خطرات انجام غربالگری که در بالا به آنها اشاره شد بهترین اقدام برای تصمیم به انجام یا عدم انجام غربالگری آن است که از خود این سؤالات را بپرسیم:
– آیا در خطر ابتلا به سرطان پروستات هستم (در گروه پرخطر قرار دارم یا نه)؟
– اگر نتیجه آزمون من طبیعی بود، آیا باعث اطمینان میشود یا نه ؟
– اگر نتیجه آزمون من غیرطبیعی بود چهکاری باید انجام دهم؟
پسازآن با مشورت با پزشک و آگاهی از تمامی فواید و خطرات تصمیم به انجام غربالگری بگیریم.
در این معاینه، پروستات فرد از طریق مقعد معاینه میشود. برای انجام این معاینه ابتدا متخصص دستکش به دست میکند و سپس انگشتش را وارد رکتوم (راستروده) میکند تا قسمت پشتی پروستات را احساس کند. این معاینه ممکن است ناخوشایند باشد اما بهندرت دردناک است. اگر پزشک یک منطقه سخت یا یکشکل غیرطبیعی را احساس کند، آزمایشهای بیشتری انجام میشود. تغییرات غیرطبیعی پروستات همیشه نشاندهنده سرطان پروستات نیستند. تمام سرطانهای پروستات سطح بالای PSA را تولید نمیکنند، بنابراین متخصص ممکن است قبل از انجام بیوپسی، از معاینه پروستات از طریق مقعد برای بررسی پروستات استفاده کند.
بیوپسی (نمونه برداری)
اگر آزمایش آنتیژن اختصاصی پروستات (PSA) و معاینه پروستات اختلالی را نشان دهند، نمونهبرداری اغلب در مرحله بعدی انجام میشود. در برخی موارد، پزشک، قبل از انجام بیوپسی، امآرآی(MRI) پیشنهاد میکند.
در این روش تشخیصی، با استفاده از یک سوزن مخصوص، مقدار کمی بافت از قسمتهای مختلف پروستات گرفته میشود. نمونهها به آزمایشگاه فرستاده میشود و در آنجا متخصص آسیبشناسی بافت سلولهای سرطانی را بررسی میکند.
آزمونهای دیگر
هنگامیکه بهوسیله روش بیوپسی مشخص شود که فرد به سرطان پروستات مبتلا شده است، اقدامات دیگری صورت میگیرد تا از انتشار احتمالی توده سرطانی از محل اصلی خود بهجاهای دیگر بدن مطلع شویم. که این روشها عبارتاند از:
اسکن استخوان
این اسکن نشان میدهد که آیا تودههای سرطانی پروستات به سمت استخوانها انتشار پیداکردهاند یا نه. برای این اسکن مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو به درون سیاهرگ تزریق میشود. در طول یک تا دو ساعت این ماده بهوسیله گردش خون به سمت استخوان میرود. سپس کل بدن توسط دستگاهی اسکن میشود. مقدار افزایشیافته تشعشعات که توسط دستگاه نشان داده میشود، وجود سلولهای سرطانی در استخوان را آشکار میکند.
سیتی اسکن
سیتی اسکن از پرتوهای اشعهX استفاده میکند تا تصاویر زیادی از درون بدن را نشان دهد که به کمک رایانه برای ترکیب آنها در یک تصویر دقیق و مقطعی استفاده کند. این آزمایش میتواند تومورهای کوچکتر را تشخیص دهد و اطلاعات دقیقی در مورد تومور، گرههای لنفاوی در ناحیه موردنظر و سایر ارگانها را فراهم کند. از فرد خواسته میشود برای چند ساعت قبل از اسکن، ناشتا باشد تا تصاویر اسکن واضحتر و راحتتر دیده شود.
MRI
در این روش، اسکن بهوسیله یک آهنربای قوی و امواج رادیویی برای ساختن تصاویر دقیق داخل بدن استفاده میشود. نوع اصلی MRI که در مردان مبتلا به سرطان پروستات استفاده میشود، mpMRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی چند پارامتری) نام دارد که حاصل ترکیب نتایج سه اسکن MRI برای ارائه یک تصویر واضحتر است. تصویربرداری MRI میتواند مناطق غیرطبیعی پروستات را نشان دهد. در صورت نیاز، متخصص ممکن است بهوسیله این اسکن مناطقی را که به بیوپسی نیاز دارند، پیشنهاد کند. حتی اسکن MRI میتواند نشان دهد که آیا سرطان از پروستات به مناطق مجاور گسترشیافته یا نه. این اسکن بدون درد است اما پر سر و صداست و ممکن است 30-40 دقیقه طول بکشد.
اسکن PET
اسکن PET نوعی روش تصویربرداری است. پس از آنکه تشخیص سرطان پروستات قطعی شد با کمک این روش مرحله بیماری تشخیص داده میشود.
متخصص بهوسیله آزمایشها و مراحل مختلف تشخیصی، مرحله و درجه پیشرفت سرطان را معلوم میکند. که به انتخاب روش درمانی بهتر توسط کادر درمانی کمک بسزایی میکند. از این اسکن برای تشخیص موارد عود بیماری پس از درمان قطعی نیز استفاده میشود
درمان سرطان پروستات
راههای درمانی مختلفی برای مدیریت و درمان این سرطان وجود دارد. برای بعضی مردان، درمان فوری لازم نیست یا ممکن است مناسب نباشد. متخصص درمانی میتواند به بیمار اجازه دهد تا روش درمانی مبتنی بر مرحله و درجه پیشرفت سرطان خود را بداند.
درمان محافظه کارانه
در این روش بیمار به دقت تحت نظر گرفته و در صورت پیشرفت بیماری؛ درمان قطعی صورت می گیرد. در غیر این صورت بیمار به زندگی عادی خود ادامه می دهد.
جراحی
هنگامیکه بیمار به سرطان پروستات اولیه مبتلا باشد، پزشک میتواند جراحی رادیکال برداشتن پروستات را پیشنهاد دهد. در این عمل جراحی، با برداشتن پروستات، قسمتی از مجاری ادراری و وزیکول سمینال احتمال رفع کامل سرطان وجود دارد.
در بیشتر سرطانهای تهاجمی، ممکن است گرههای لنفاوی نزدیک به بافت سرطانی(مثل گرههای لنفاوی قسمت لگن) برداشته شود.
رادیوتراپی
رادیوتراپی سرطان، با استفاده از اشعه X با قدرت و انرژی بالا به کشتن سلولهای سرطانی و یا توقف رشد سلولها میپردازد. اشعه به سمت تومور سرطانی هدایت میشود و سلولهای سرطانی را تنها در آن منطقه میکشد. قبل از جراحی از این روش برای کوچک کردن تومور و بعد از جراحی برای کشتن هر سلول سرطانی باقیمانده استفاده میشود. همچنین از این روش نیز در کاهش نشانهها و علائم ناشی از سرطان، مثل درد، خونریزی و انسداد مجاری ادراری استفاده میشود.
شیمیدرمانی
شیمیدرمانی روشی درمانی است که با استفاده از داروها از رشد سلولهای سرطانی جلوگیری میکند که یا سلولهای سرطانی را میکشد یا از تقسیم شدن آنها جلوگیری میکند. دریافت شیمیدرمانی قبل از رادیوتراپی و یا جراحی ممکن است در کوچکسازی اندازه تومور سرطان پروستات بهاندازهای که بتواند با جراحی راحتتر برداشته شود، کمک کند.
درمانهای تسکینی
درمانهای تسکینی با کاهش علائم سرطان به بالا بردن کیفیت زندگی بیمار کمک میکند.از این روش درمانی برای کنترل علائم در مراحل مختلف سرطان پروستات استفاده میشود.
پیشآگهی سرطان پروستات
سرطان پروستات دارای سیر آهسته و طولانی است. تقریباً 80 تا 85 درصد سرطانهای پروستات در زمانی که سلول سرطانی بهصورت موضعی یا منطقهای است، شناخته میشوند. درصد بالایی از افرادی که بیماری آنها در این مراحل شناسایی و درمان میشود، بعد از پنج سال همچنان بهعنوان افراد عاری از بیماری شناخته میشوند.
حدود 25 درصد از مردان در سن 55 سالگی و بیشتر از آن، به نحوی از اختلالات مربوط به پروستات رنج میبرند.
اگر سن افراد به هفتاد سالگی برسد، این احتمال تا 50 درصد افزایش خواهد یافت.
مردانی که در دهه 50 و یا 60 زندگی خود قرار دارند، در خصوص چکاب منظم غده پروستات و تکرار آن باید با پزشک خود به مشورت بپردازند. ممکن است مراحل اولیه بیماری پروستات بدون علامت باشد.
درمردانی که سابقه خانوادگی بیماری پروستات (یا بیماریهای زمینهای) دارند، بهتر است معاینه پروستات زودتر انجام گیرد.
5/5
آیا بزرگ شدن پروستات مشکل جدی است؟
افزایش سن بیماریهای مختلفی به دنبال دارد. بزرگ شدن پروستات یکی از مشکلاتی است که با افزایش سن برای آقایان به وجود میآید.
البته در برخی موارد بزرگ شدن این عضو مشکلی برای شخص ایجاد نمیکند. اما در بسیاری از موارد ممکن است عوارض جدیتری نیز به دنبال داشته باشد.
درمان پروستات,علائم سرطان پروستات پیشرفته,پروستات چیست, احتمال مرگ در سرطان پروستات,احتمال مرگ در سرطان پروستات
بزرگ شدن پروستات چه عارضهای است؟
رشد پروستات، شایعترین مشکل این عضو برای مردان بالای ۵۰ سال به شمار میرود.در سن ۶۰ سالگی، بیش از نیمی از مردان BPH دارند. طبق انجمن اورولوژی آمریکا (AUA) در ۸۵ سالگی، این تعداد به ۹۰٪ میرسد.
BPH بزرگ شدن خوش خیم (غیر سرطانی) پروستات است که با انسداد مجرای ادرار باعث بروز مشکل میشود. سلولهای پروستات به تدریج تکثیر میشوند و باعث بزرگ شدن این عضو میشوند.
بزرگ شدن پروستات مجرای ادرار را تحت فشار قرار میدهد، این مجرا محل خروج منی و ادرار است. با باریک شدن مجرای ادرار، مثانه مجبور می شود با قدرت بیشتری منقبض شود تا ادرار از بدن عبور کند. به مرور زمان این موضوع باعث ایجاد مشکل برای مثانه و کلیهها نیز میشود.
روشهای تشخیص بزرگ شدن پروستات و مشکلات مربوط به آن چیست؟
بیشتر مردان ماهها یا حتی سالها مشکلات پروستات خود را تحمل میکنند. سرانجام هنگامی که شرایط برای آنها دشوار میشود به پزشک مراجعه میکنند.
همیشه بزرگ شدن پروستات علت شب بیداری بدلیل پر بودن مثانه نیست. ممکن است سرطان مثانه، سنگ کلیه و حتی سرطان پروستات وجود داشته باشد.
پزشکان در مرحله اولیه مراجعه، برای اطمینان از تشخیص خود، بیمار را به مراکز تصویربرداری و سونوگرافی ارجاع میدهند. رشد پروستات و مشکلات ناشی از آن از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است.
مدیر بخش اورولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه تگزاس در هوستون در این باره میگوید: ” پروستات در برخی از افراد رشد بیشتری نسبت به دیگران دارد. برای برخی از افراد با پروستات بسیار بزرگ نیز مشکلی به وجود نمیآید. این یک مسئله کاملاً فردی است.” به همین دلیل بیماران باید مرکز تصویربرداری معتبری را انتخاب کنند که از بهترین تجهیزات استفاده کند و تشخیص را برای پزشک سادهتر کند.
سنگ های کلیه زمانی رخ می دهند که مواد معدنی و دیگر مواد موجود در ادرار شما به حالت کریستال در آمده و وارد کلیه ها شود و تبدیل به سنگ کلیه یا رسوب های کلیوی شود.
این ها می توانند شامل سنگ های ریز، سنگ هایی با بدنه تیز یا نرم و یا سنگ های درشت و سنگین باشند که تقریبا شبیه به یک سنگ رودخانه صیقل خورده هستند. این سنگ ها معمولا به صورت طبیعی و از طریق ادرار از بدن شما خارج می شوند.
در مرحله اول درمان سنگ کلیه اگر بیمار مشکوک به سنگ کلیه باشد پزشک برای او آزمایش خون و آزمایش ادرار جهت تجویز می کند.
آزمایش خون
آزمایش های خون ممکن است بیانگر وجود مقادیر بیش از حد کلسیم یا اوریک اسید در خون باشند. نتایج آزمایش خون می تواند به پایش سلامت کلیه ها کمک کرده و همچنین پزشک را به سمت بررسی وجود دیگر بیماری ها هدایت کند.
آزمایش ادرار
آزمایش جمع آوری ادرار ۲۴ ساعته ممکن است بیانگر دفع بیش از حد مواد معدنی تشکیل دهنده سنگ یا وجود بسیار اندک مواد پیشگیری کننده از سنگ ها باشد. در این آزمایش، پزشک می تواند جمع آوری دو نمونه ادرار ۲۴ ساعته را در دو روز متوالی درخواست دهد.
سونوگرافی
مرحله دوم درمان سنگ کلیه تصویر برداری یا سونوگرافی می باشد. در این قسمت آزمایش های تصویر برداری می توانند سنگ های کلیوی را در مجاری ادراری نشان دهند. انواع تصویر برداری ها متفاوت بوده و از عکس های ساده اشعه ایکس شکمی تا سی تی اسکن ها پر سرعت یا با انرژی دو گانه را در بر می گیرند.
عکس های ساده شکمی ممکن است سنگ های کلیوی کوچک را نشان ندهند اما سی تی اسکن ها حتی سنگ های کوچک را نیز نشان می دهد.
دیگر روش های تصویربرداری شامل سونوگرافی (آزمایشی غیر تهاجمی) و اوروگرافی درون رگی می شوند که در آن یک ماده رنگی به درون یک ورید بازو تزریق شده و همزمان با حرکت رنگ درون کلیه ها و مثانه از آن تصاویر اشعه ایکس (پیلوگرام درون رگی) یا سی تی (سی تی اوروگرام) گرفته می شود.
آزمایش سنگ های دفع شده
امکان دارد جهت بدست آوردن سنگ هایی که فرد دفع می کند، از او خواسته شود تا بر روی یک صافی ادرار کند. تست آزمایشگاهی مواد تشکیل دهنده سنگ های کلیوی را مشخص می کند. پزشک از این اطلاعات استفاده می کند تا علت تشکیل سنگ های کلیوی را تعیین کرده و برای پیشگیری از سنگ های کلیوی بیشتر برنامه ای تهیه کند.
درمان سنگ کلیه بزرگ
روش های بیمارستانی و جراحی برای درمان سنگ های کلیه بزرگتر از ۶ میلیمتر به کار می روند. سنگ های کلیوی که با روش های غیر جراحی قابل درمان نیستند ممکن است به درمان های وسیع تری نیاز داشته باشند. قابل درمان نبودن این سنگ ها می تواند به دلیل بزرگی بیش از حد آن ها جهت عبور خود به خودی و یا ایجاد خونریزی، آسیب کلیوی و عفونت های مجاری ادراری باشد.
برخی سنگ های ساخته شده از فسفات کلسیم به وسیله فعالیت بیش از حد غده های پاراتیروئید که در چهار گوشه غده تیروئید قرار دارند به وجود می آیند. غده تیروئید در زیر سیب گلو قرار دارد. هنگامی که این غده ها مقدار بیش از حدی هورمون پاراتیروئیدی تولید می کنند (هیپرپاراتیروئیدیسم)، میزان کلسیم بیش از حد بالا رفته و در نتیجه آن، سنگ های کلیوی ایجاد می شوند.
گاهی اوقات، هیپرپاراتیروئیدیسم زمانی به وجود می آید که یک تومور کوچک و خوش خیم در یکی از غده های پاراتیروئید به وجود آمده و یا سبب ایجاد شرایط دیگری می شود که منجر به تولید بیشتر هورمون پاراتیروئید به وسیله این غده ها می شود.
برداشتن زائده یا تومور از آن غده ها تشکیل سنگ های کلیوی را متوقف می کند. همچنین، امکان دارد پزشک درمان بیماری را پیشنهاد کند که سبب تولید بیش از حد هورمون پاراتیروئید به وسیله این غده ها شده است.
درمان سنگ کلیه به نوع سنگ، وخامت آن و مدت زمان بروز علائم فرد بستگی دارد. درمان های مختلفی برای انتخاب وجود دارد. ضروری است تا فرد در ارتباط با انتخاب مناسب ترین روش با پزشک خود صحبت کند.